| Σαν την εξώπορτα της ζήσης μου ανοίξω
Για το στερνό ταξίδι μου να φύγω
Απλά ένα αντίο πείτε μου πριν πνίξω
Σε ένα λιγμό την θλίψη μου για λίγο…
[I]Γιαυτά που είπα και δεν έπρεπε
Γιαυτά που έκανα και φταίω
Για ότι δεν είπα και όμως έπρεπε
Για ότι δεν έκανα και κλαίω.[/I]
Κι όταν στερνή φορά για μένα ο ήλιος ξημερώσει
Και πρέπει πια το εισητήριο να κόψω
Ένα αντίο σας απλό αρκέι για να μου δώσει
Τη δύναμη για όλα αυτά να μετανοιώσω…
[I]Γιαυτά που είπα και δεν έπρεπε
Γιαυτά που έκανα και φταίω
Για ότι δεν είπα και όμως έπρεπε
Για ότι δεν έκανα και κλαίω.[/I]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|