| |
Δεν υπήρχε ορίζοντας
ουρανός και γη
τόσα χρόνια για μένα
Τα μάτια σου αντικρίζοντας
ξέχασα κάθε στιγμή
που ζούσα στα χαμένα
Ποτέ δεν θα σταματώ
να φωνάζω σ’ αγαπώ
Κρυμμένος ο ήλιος
στης μοναξιάς την ομίχλη
στου γκρεμού το χείλος
είχαν τα όνειρα κολλήσει
Μα έφερες για δώρα
τα τρυφερά σου χάδια
σ’ ευχαριστώ και τώρα
για τα αξέχαστα βράδια
Ποτέ δεν θα σταματώ
να φωνάζω σ’ αγαπώ…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
