Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269636 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σκουριά
 Η άποψή σας μου είναι πολύτιμη
 
[align=center]Σκουριά κυλάει απ’ τους καρπούς κι από τη μνήμη
Σφαγμένα όνειρα ξυράφια στομωμένα
Γιορτάσια πόνου κι αργυρές μικρές εκλάμψεις
Μια αντανάκλαση χλωμή της πανσελήνου
Φεγγοροές που με τυλίγουν εννιά γύρους
Και κει στον ένατο αρνήθηκα τον κόσμο
Στις φλόγες τώρα τριγυρνώ τις απουσίας
Κι όλο ματώνω τις φωνές μου στους εξώστες
Πετώ τις λέξεις μου στιλέτα να καρφώσουν
Το δαίμονά μου μα κείνος πιότερο θεριεύει
Και μου σαλεύει όσα μείναν λογικά
Και πάλι κρύβομαι τους στίχους μου πληγώνω
Χιλιάδες όρκους αψηφώντας και σιωπές
Καθώς του σύμπαντος γυρεύω τις ακτές
Σ’ αστρικές θάλασσες το είναι μου σκοτώνω
Κι ο παφλασμός τους με ρωτά χίλιες φορές
Όταν γυρίσω που τις ενοχές θα κρύψω
Γω τι ανάσες μου για απάντηση τους δίνω
Και τον ιδρώτα μου ενώνω στα νερά τους
Που ξέρεις ίσως πια να μην ξαναγυρίσω
Κι ας με πουλάει στο πρωί το κάθε βράδυ
Κι ας σπαρταράω μες στα δίχτυα της αυγής
Μισολιωμένη απ’ το όνειρο ψάχνω σκοτάδι να κρυφτώ
Μη με προδώσεις



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

#
 
Nemo
24-07-2007 @ 22:50
Πολύ ωραίο!! ::yes.::
soares
14-08-2007 @ 17:37
Δεν ξέρω αν το εννοούσες αλλά με ταξίδεψες.
Έφτασα εδώ ψάχνοντας μια απάντηση, και την βρήκα.
Δεν ξέρω αν πρέπει να μπει στα αγαπημένα μου, γιατί μου φαίνεται πως ήταν από πάντα.

Πάντα τέτοια:)
Yol
02-09-2007 @ 15:31
Πετάς τις λέξεις σου στιλέτα να καρφώσουν...

Το δαίμονά σου δεν ξέρω αν τον κάρφωσαν, τους αναγνώστες σου όμως, σίγουρα. Λυπάμαι που έκανα τόσον καιρό να σε διαβάσω. Έχανα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο