Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Αφροδίτη
 
Σαφώς σε υπερασπίστηκα καλή μου
-το νιωθα χρέος.
Ένιωσες την ανάγκη να μου ξεπληρώσεις
τη χάρη στο κρεββάτι.

Ήσουν πανέμορφη
μα δεν μου άρεσες
-άγνωστο γιατί.
Μα το νιωθα κι εγώ
πως δε θα πρεπε
ν' αφήσω τέτοια ευκαιρία.

Μόν' που άνοιγε
συνέχεια την πόρτα η μάνα μου
μία για το νερό και μία για το νεραντζάκι.
Και μ'έκοβε ευτυχώς.

Βασανιζόμουν ο δύστυχος
γιατί δεν είχα ακόμη ξεκάθαρο τι είμαι.
Και τώρα;

Αχ αχ αχ
Αφροδίτη ξέρεις ότι ούτε μαζί σου
δε θα κοιμόμουν.
Άλλες θεές η Άρτεμις κι η Αθηνά
ξεκλέβουν το μυαλό μου.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Angel_eyes
13-08-2007 @ 03:43
ειναι ωραίο να μην προσπαθείς να κοροιδέψεις άδικα έναν άνθρωπο....και πάνω από όλα τον εαυτό σου.
balistreri
13-08-2007 @ 04:45
Εγώ προτιμώ την Περσεφόνη...
MARGARITA
13-08-2007 @ 06:40
Η γνώση της σοφίας και το κυνήγι που αρχίζει σύντομα...
σωστός είσαι φίλε ::wink.::
agrampeli
13-08-2007 @ 08:00
::yes.:: ::smile.:: ::smile.::
ΛΕΩΝ53
13-08-2007 @ 09:02
Πολύ όμορφη η ποίησή σου για το θέμα σου.... ::up.::
justawoman
22-08-2007 @ 08:32
πολύ πολύ καλό!!!

αλλά μην παίρνεις κι όρκο
στα θέλγητρα της Αφροδίτης κανένας σοφός δεν αντιστάθηκε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο