| Στα μονοπάτια του Παραδείσου
πήρα την απόφαση να διαβώ
θεέ μου είμαι και γω παιδί σου
στο περιβόλι σου άσε με να μπω
Σε σοκάκι σκοτεινό
διέκρινα τη σκιά σου
το πρόσωπό σου πελιδνό
παγωμένη η ματιά σου
Ετρεξα να σου μιλήσω
τα παλιά να σου θυμίσω
μάταιη όμως η χαρά μου
η απάθειά (σιωπή) σου μού κοψε τα φτερά μου
Σε άφησα σε μια γωνιά να στέκεις
τα δάκτυλά σου να πλέκεις
με κοιτούσες τόσο αμήχανα
μητέρα ας γινόταν να μην σε 'χανα!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|