Spartinos
02-11-2007 @ 03:59 | διαβάζομαι εύκολα
κι από έναν άπειρο στη γραμμική γραφή
τόσο που ο καθένας σας μπορεί να υποθέσει
και την αρχή και την εξέλιξη των ποιημάτων μου
τόσο κοινά, τόσο γνωστά,
τόσο απαρέγκλιτα προσηλωμένα
στον ίδιο άστοχο στόχο:
«περιγραφή ευτελών, θνητών συναισθημάτων»
ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ......
Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΠΑΝΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ::yes.:: | |
buteo68
02-11-2007 @ 04:06 | περιπατος ειναι η γραφή σου.Περιπατος στους δρομους της ψυχής σου... | |
Αστρογιογγι
02-11-2007 @ 05:51 | που μήτε κι η πάχνη η πρωινή
μπορεί να εμποδίσει
την ιχνηλασία τους...
Μονο για τους μυημενους...ισως...
...κι όπως πατούν στα βάγια πάνω που έστρωσε
-εν πλήρει αγνοία τους – η ματαίωση
Να περνας καλα και να γραφεις οποτε θελεις...
να ξερεις ομως οτι σιγουρα θα λειπεις....
| |
agrampeli
02-11-2007 @ 06:56 | Πάντα απολανβάνω την γραφή σου Χρήστο είναι υπέροχη ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
ειρήνη
02-11-2007 @ 07:30 | καλπάζουνε τα αλόγατα του χρόνου
φοβερή εικόνα ! ! | |
ΚαΤερίνη
02-11-2007 @ 08:55 | Μεστός ο λόγος σου όπως πάντα. Ούτε μια λέξη χωρίς νόημα!
«περιγραφή ευτελών, θνητών συναισθημάτων» που όμως μας αγγίζουν και μας συγκινούν!
Να είσαι καλά Χρήστο. ::smile.:: | |
Βασίλης Ιωαννίδης
02-11-2007 @ 09:04 | εισαι γνησιος αγαπητε
το χω νιωσει κι εγω αυτο που
λες
θα σου προτεινα να δικιμασεις ενα νεο ειδος γραφης
που θα σε απελευθερωσει!
το παρον πολυ καλο ::yes.:: | |
 |
