| |
φοβάμαι την στιγμή που
δέν θα είμαι εγώ
ολα αυτά που κρατώ φυλακτά
γίνουν πράγματα απλά
την στιγμή που θα αφεθώ,
σε καλούπια αν μπω
φοβάμαι σε αυτά που μιλιά
δεν μου βγαίνει
όταν το χαρτί το μολύβι τυλίγει
η ζωη τα όνειρα σαν πνίγει
παλιές μορφές οταν τρομάζουν
σαν το δωμάτιο μικραίνει
αυτά που πιστεύω
αν δεν βλέπω πια στο παρόν
το φιλί από ψυχής γιορτή
γίνει συνήθεια απλοική
αν ο αέρας πιά ενοχλεί
και η μυρωδιά απο κρασί
γίνει με την σειρά
μια ανάμνηση μικρή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
