Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269633 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναμνηση Μνημης 2
 
Η
σιωπη του απεραντου
που μας κυβερνα
καθε σαββατο βραδυ
καθως για λιγο
πριν βγουμε
στην σκηνη της λεοφωρου
βλεπουμε εναν γνωστο
απεναντι μας στον καθρεπτη
του μιλαμε γλυκα
μας απαντα με τα ιδια λογια
δεν σχολιαζει τιποτα παραπανω
ο δρομος παντα εκει
με τις φωνες των κοριτσιων
με τα λαγνα βλεματα
των αστρικων αγοριων
με την επιθυμια
ο χρονος διαστελεται
ο τοπος μεγαλωνει
περισσοτερο
ολα γινονται
μουσικη και αλκοολ


το φεγγαρι ξενυχταει
γυμνο
κουρασμενο
απ τον ερωτα


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://bookchoolic.blogspot.com/
 
marakos1948
16-01-2008 @ 03:41
όμορφο το νιαούρισμα σου ::up.:: ::up.:: ::up.::
AndreasChristodoulou
16-01-2008 @ 04:13
Υπεροχο
justawoman
16-01-2008 @ 06:18
γεύση καραμέλας ::smile.::
nirbana
16-01-2008 @ 09:13
μου άρεσε πολύ.... ::wink.::
Maria Olsen
16-01-2008 @ 11:52
Λόγια γνήσιου κεραμιδόγατου ::hug.::
giannisanas
17-01-2008 @ 02:39
μ' αρέσει ο ρυθμός του με τις κοφτές φράσεις , περιγράφει όντως κάποια ατμόσφαιρα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο