isidora
20-01-2008 @ 03:32 | Ξέχασες πως ξαναθίζει η ζωή,πως φέρνουν οάσεις οι καιροί
Τώρα, κάποια αξημέρωτη νυχτιά για σε παραμονεύει
Μ’επιμονή η μέγαιρα η φθορά σε φυγαδεύει
Δυστυχώς έτσι είναι ::angry.:: | |
elena351
20-01-2008 @ 03:49 | Σαν ποίημα υπέροχο κατ᾽ άλλα ....αυτἠ είναι η ωμή αλήθεια δυστυχώς!! ::yes.:: ::sad.:: | |
velico
20-01-2008 @ 03:50 | καμιά φορά μου φαίνεται αδιανόητο... ::sad.:: | |
Helene52
20-01-2008 @ 04:07 | Ξέχασες πως ξαναθίζει η ζωή,πως φέρνουν οάσεις οι καιροί
Τώρα, κάποια αξημέρωτη νυχτιά για σε παραμονεύει
Μ’επιμονή η μέγαιρα η φθορά σε φυγαδεύει
Σε χαλικούρα ,λάσπη βαθιά έχεις βουτηχθεί
Πραγματικό δυστυχώς
Το ποίημα όμως υπέροχο όπως πάντα Ανδρέα ::up.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
20-01-2008 @ 04:19 | Για τίτλο: "Άγγιγμα" | |
Ανδρομάχη
20-01-2008 @ 04:17 | Ανδρεα...μπραβο σου!
Οχι για το υπεροχο σου στιχουργημα...μα για την υπεροχη προσεγγιση και το ενδιαφερον σου!!
Την καλημερα μου! | |
dragoste
20-01-2008 @ 04:21 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: Πάρα πολύ όμορφο! | |
tinios
20-01-2008 @ 09:16 | Μπράβο και για το υπέροχο ποίημα και για την προσέγγιση στο θέμα! | |
Nemo
20-01-2008 @ 22:42 | Πάρα πολύ όμορφο! | |
 |
