| |
[B][align=center]τα ασπρα κουφετα...
σημαδια που αφηνει
η επισφραγηση του χαμου σου...
ΔΕ θα ξεχασω ποτε τη θαλασσα
που θρηνησε τη φυγη σου...
τα ματια τοσο στεγνα
να σταξουν την οδυνη μιας στιγμης...
τα αντιο που ακουστηκαν
για το αγνωστο ταξιδι σου,τοσο βουβα
και η καρδια σταθμιζε το τελος...
η σιωπη των δακρυων,τοσο ηχηρη...
και εγω εκλεινα τα αυτια μου,,,
αποποιουμουν των αισθησεων μου,
να μην αντιληφθω τη δυστυχια
που εσκυψε στον τοπο του αποχαιτρετισμου σου...
οριακη στιγμη...
εδραιωση μιας αοπλης ματαιωσης.
το μονο που εμεινε ειναι η προσπαθεια
και η θυμηση που μαχεται την απουσια...
Κοιταω το παραθυρο που πριν λιγο καιρο
εβλεπα τη σκια σου...
τωρα μοναχα με ενα αδειο βλεμμα αγγιζω την αληθεια...[/align][/B]
Εικοσι χρονια και αρκουσε μοναχα ενα λεπτο...
για να χαριστεις σε ενα αεναο ταξιδι...
και ολα μενουν εδω,
μα ολα τοσο αλλαγμενα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
