| |
Κρυφός παθιασμένος στρατιώτης
Το πάθος που ξεχύνεται από κάποιο ηθελημένο φάλτσο,
είναι αυτό το πάθος που με μεταμφιέζει σε κύριο παλιάτσο, έναν όμως παλιάτσο- απομίμηση
Που δεν ξεχνά να μάχεται στη δική σου θύμηση.
Και ως ένας κύριος άγγελος για σένα,
ηρεμώ στο χαμόγελό σου όσο μ’ άλλο κανένα.
Μα κι αν ποτέ βρω άλλο σπάνιο κύριο,
αυτή δε θα ναι η λύση στης αγάπης μου το μοναδικό μυστήριο…
Ήσουν και είσαι αυτό που ήθελα να ζήσω,
τρελός και ημιθανής για την πάρτη σου να πολεμήσω.
Ακόμα και με καμουφλάζ το κόκκινο του πάθους ποτάμι,
η αγάπη και ο αλήτης έρωτας να πεταχτούν δεν κάνει!
Αυτό που είμαι είναι ένας κρυφός παθιασμένος στρατιώτης, στα κόκκινα και στα ροζ ονείρατά σου περιχαρής δεσμώτης.
Αχ αυτή η γοητεία σου πώς με συναρπάζει,
τον τεμπέλη τον θεό τον έρωτα δεν θ’ αφήσω να νυστάζει!
Σου ‘δειξα τον τρόπο, έτσι να μ’ αγαπάς
δεν φοβάμαι δεν φοβάσαι, να πολεμώ να πολεμάς.
Ας αφήσουμε τρέλα και συναίσθημα να μας παρασύρει
Ας βάλουμε το μέλι του έρωτά μας σ’ αιώνιο ποτήρι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
