| |
Το παρόν δεν αποτελεί σημείο αναφοράς για ανθρώπινη απάντηση.
Το ταξίδι ετούτο μοιάζει ατέλειωτο,
καιρός μήτε να ανασάνω..
μα τα ναύλα μου τα πλήρωσα
προκαταβολικά
με πόνο
και με μια ελπίδα επιστροφής πίσω
έως το επόμενο ταξίδι ονείρου.
Τελικά η αγκαλιά εκείνη, ήταν μικρή
δεν χώραγε, όλες τις στιγμές να κλείσει..
Και να .. εκεί,
στην άκρη των καστανών μου των ματιών
πάλι το δάκρυ κύλησε.. εκεί, στα βλέφαρα,
εκεί, μέσα στη ψυχή... εκεί!
Πάντα πονά όταν θυμάται τα περασμένα!
Με μιαν ασίγαστη μανία να θέλω,
ό,τι μου λείπει, ό,τι μου κράτησες κρυφό,
ότι εκείνος με βία μου έκλεψε..
και να λιώνω στη λαχτάρα των φιλιών,
μες τα γκρίζα μάτια σου..
και αδέξια, την τρέλα να ρουφώ
μα να μην μου φτάνει..
γιατί εγώ έτσι είμαι ..ασυμβίβαστη..
και τα θέλω όλα
.ΟΛΑ!
Μα τα λόγια σχεδόν έπαψαν ν αχνίζουν..
καιαι στιγμές, με γυρνούν πάλι πίσω..
με μαστιγώνουν .. με πονούν..
Μα είναι που κοντά ..να μην ξαναμιλήσω
Να με ρωτούν οι άλλοι.. κι εγώ , ν ακούω
ν ακούω!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
