| |
| | Όσα η αγάπη ονειρεύεται, τ' αφήνει όνειρα η ζ |  | | |
Όσα η αγάπη ονειρεύεται,
τ' αφήνει όνειρα η ζωή
(Αλκίνοος Ιωαννίδης)
Μέρος 1ο
Tα χρόνια κι αν προσπέρασαν κι αφήσαν παρελθόν
Η θύμηση γεφύρωσε τα χάσματα του χρόνου,
Σαν φλόγα που ξεπήδησε ανάβει το παρόν
Και κάθετη προσμέτρησε τ' αμέτρητο του πόνου
Και χάθηκα στο σούρουπο και βρέθηκα σε κήπο
Κι η μνήμη με πλημμύρισε και λύγισε τον χτύπο
Της καρδιάς μου που σκίρτησε κι έλεγα θα ραγίσει
Στον κήπο που τ' αντίκρισε σαν ρόδο να 'χει ανθίσει
Στο νου μου η φύση, λυγερή, γέρνει να το μυρίσει
Με χάδια και φιλήματα το πρωινό θ' αφήσει
Ψιλή δροσιά στα πέταλα και πέπλο π' ασημώνει
Που καθρεφτίζει την αυγή σαν παίρνει να χρυσώνει
Μα τα φάσματα κι όσα κρατήσαν
Ζωντανή την εικόνα του, σβήσαν,
Χαρωπή, να, ξεπρόβαλε η μέρα
Με τον ήλιο στο δάχτυλο βέρα
Και στη θέρμη που λιώνει τ' αγιάζι
Σταγόνα-σταγόνα,
Η φτωχή μου καρδιά που στενάζει
Νιώθει μόνο χειμώνα.
Μέρος 2ο
Μέσα από λόγια μπερδεμένα
σκέψεις κι αισθήματα θολά
μέσα στο χάος και στη ζάλη
ακάλεστη φυτρώνει πάλι
σαν δίχτυ αγάλι αγάλι μέσα
μου απλώνεται και με μεθά
Μιa αγάπη ακλόνητη βαθιά ριζωμένη
μα πάντα τρεμάμενη μα πάντα χαμένη
μονάχη κι ανήμπορη τον πόνο προσμένει·
μ' αυτός να ταράζεται ω δυστυχισμένη
κι εσύ να τον νοιάζεσαι τρελή, ερωτεμένη:
«Κόπιασε πόνε και μη λογαριάζεις
μπες στην καρδιά μου χωρίς να διστάζεις
κι αν έχει παλάτια ακούραστα χτίσει
αμμούδινο χάλασμα το κύμα θ' αφήσει·
το δάκρυ της θάλασσα, κοίταξε! Θα σε ζεματίσει.»
Μέρος 3ο
Κι η ζωή μου θα ναι εκεί που η μοναξιά σμίγει με την αιωνιότητα,
Εκεί που η αγάπη της για μένα θα φαντάζει πλέον χίμαιρα πικρή·
Να, όμως, που οι ορίζοντες του νου βυθίζονται σ' ανάερα πέλαγα,
Εκεί που οι ψυχές γλυκοκοιμούνται διάσπαρτες κι αέρινες στο άπειρο
Και που δε νιώθουν ούτε λύπη ούτε χαρά παρά μια ανείπωτη γαλήνη
Στην αγκαλιά της ύπαρξης και της ανυπαρξίας μαζί με τα όνειρά τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
08-03-2005 | το τρίτο μέρος | | spil †
08-03-2005 | Καλώς ήρθες με δώρο τη "μαγιά" σου (!), την τόσο χρειαζούμενη !! | | isavella
08-03-2005 | καλώς όρισες ... με αέρα αλκινοου...η αδυναμία μου | | Αναστάσης Χατζηπαναγή
09-03-2005 | Ευχαριστώ παιδιά! Καλώς σας βρήκα! :) | | Ανδρέας Ανδρέου
09-03-2005 | O Αλκίνοος είναι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής και είναι και συμπατριώτης μου.Eίμαι περήφανος και γι΄αυτόν και για σένα:)Το ποίημά σου φίλε Τάσο είναι υπέροχο και εύχομαι να το δούμε μελοποιημένο στο επόμενο άλπουμ του Μεγάλου Αλκίνοου.Γράφεις πολύ όμορφα και ώριμα.Μπράβο σου:) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
