 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Άλλες ερμηνείες:
Μανώλης Λιδάκης
Χαρούλα Αλεξίου & Αλκίνοος Ιωαννίδης & Σωκράτης Μάλαμας
Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι
μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι
άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια
άλλοι ψηλά αρμενίζουνε έχουν φτερά στα πόδια
Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ’ ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου `στησαν καρτέρι
Να `σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος
να μη σε πιάνει πανικός ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
αλλιώς στα πάγια κολλάς σέρνεσαι βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε
Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ’ ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου `στησαν καρτέρι
|  |
Text: Sokratis Malamas
Musik: Sokratis Malamas
Uraufführung: Sokratis Malamas
Weitere Aufführungen:
Manolis Lidakis
Haroula Alexiou & Alkinoos Ioannidis & Sokratis Malamas
Die Abende sind endlose zusammengeraffte Jahrhunderte
Im Tiefen Schlaf weitgereiste
Manche kehren zurück mit Verstand und andere zurück zu den Hindernissen
Andere segeln hoch, haben Flügel an den Füßen
Und ich, der ich viel wollte, blieb auf dem Bisschen sitzen
Aber schnell habe ich mich an meine ungezähmte Jugend gewöhnt
Ich habe eine geheime Welt geschaffen und bin in einen Schlupfwinkel gekrochen
Ich habe meine Lieben vergessen, die mich erwarteten
Allein zu sein bedeutet tapfer zu sein
Dass dich keine Panik befällt, und nicht mal Gott selbst
Sonst bleibst du bei den Schulden hängen, schleppst dich, fluchst und bist gepeinigt
Lieben kreisen dich ein und stecken dich in einen Kral
Und ich, der ich viel wollte, blieb auf dem Bisschen sitzen
Aber schnell habe ich mich an meine ungezähmte Jugend gewöhnt
Ich habe eine geheime Welt geschaffen und bin in einen Schlupfwinkel gekrochen
Ich habe meine Lieben vergessen, die mich erwarteten
| |
