 |
Στίχοι: Βαρβάρα Τσιμπούλη
Μουσική: Αρθούρος Αντενούτσι
Πρώτη εκτέλεση: Αρθούρος Αντενούτσι
Δεν ήξερε για σφαίρες και ντουφέκια
δεν του `χε πει για πόλεμο κανείς
τριγύρναγε στης γειτονιάς τα στέκια
φτωχό περιστεράκι της ζωής.
Μα μη με σταματάς, Αννούλα,
κι αν θα κλάψεις θα το πω:
είναι ο πόλεμος κοντά μας
και δεν μπορώ ν’ αντισταθώ.
Καρφίτσωνε στα ρούχα τα παλιά του
το πρώτο γιασεμάκι της αυγής
και κράταγε μπουκιά απ’ τη μπουκιά του
για τα γυμνά σπουργίτια της αυλής.
Δεν ήξερε για σφαίρες και ντουφέκια
μα του την πήρε σφαίρα την καρδιά
κι ορφάνεψαν της γειτονιάς τα στέκια
και μείναν πεινασμένα τα πουλιά.
|  |
Lyrics: Varvara Tsibouli
Musica: Arthouros Adenoutsi
Prima esecuzione: Arthouros Adenoutsi
Non sapeva niente di pallottole e fucili
nessuno gli aveva parlato di guerra
si aggirava per i luoghi del vicinato
povero piccioncino della vita.
Non fermarmi, Annula,
lo diro' anche se piangerai:
la guerra e' vicina a noi
e non posso farci niente
Ha spillato ai suoi vecchi vestiti
il primo gelsomino dell'alba
e si toglieva un boccone dalla bocca
per i passeri nudi del cortile.
Non sapeva niente di pallottole e fucili
ma l'ha preso una pallottola nel cuore
i luoghi del vicinato son rimasti orfani
e gli uccelli sono rimasti affamati.
| |
