 |
Στίχοι: Κώστας Μποζώνης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας
Πέταξες όλες μας τις όμορφες στιγμές και τις ξεχνάς
μετράς με δάκρυ τον καημό από συνήθεια
με την καρδιά στα σκοτεινά προς την αλήθεια ξενυχτάς
μετράς το βάθος της πληγής σου και πονάς.
Τα δυο σου χέρια όμως μετρούν πόσα άλλα χάδια μου χρωστούν
κάθε βραδιά που στο κορμί βγαίνουν σεργιάνι
τα δυο σου χείλη αποζητούν μες στα φιλιά μου να χαθούν
σε μια στιγμή για μια ζωή κι αυτό μου φτάνει.
Σαν ναυαγός ψάχνεις λιμάνι να κρυφτείς για να σωθείς
ζητάς αγάπη την καρδιά σου να ζεστάνεις
ρωτάς τους φίλους κάθε βράδυ μ’ αγωνία της ψυχής
πού πήγε τ’ όνειρο που έχασες να βρεις.
Τα δυο σου χέρια όμως μετρούν πόσα άλλα χάδια μου χρωστούν
κάθε βραδιά που στο κορμί βγαίνουν σεργιάνι
τα δυο σου χείλη αποζητούν μες στα φιλιά μου να χαθούν
σε μια στιγμή για μια ζωή κι αυτό μου φτάνει.
|  |
Versuri: Kostas Bozonis
Muzică: Yiannis Spanos
Prima de performanţă: Yiannis Koutras
Ai aruncat toate clipele noastre frumoase și le uiți,
Măsori cu lacrimi suferința din obișnuință.
Cu inima în întuneric stai trează toată noaptea spre adevăr,
Măsori adâncimea rănii tale și suferi.
Dar cele două mâini ale tale numără câte alte mângâieri îmi datorează
În fiecare seară când ies la plimbare pe trup.
Cele două buze ale tale tânjesc să se piardă în sărutările mele
Într-o clipă pentru o viață și asta îmi este de ajuns.
Ca un naufragiat cauți un port să te ascunzi ca să te salvezi,
Cauți iubire să-ți încălzești inima.
Întrebi prietenii în fiecare seară cu agonie în suflet
Unde s-a dus visul pe care l-ai pierdut să-l găsești.
Dar cele două mâini ale tale numără câte alte mângâieri îmi datorează
În fiecare seară când ies la plimbare pe trup.
Cele două buze ale tale tânjesc să se piardă în sărutările mele
Într-o clipă pentru o viață și asta îmi este de ajuns.
| |
