 |
Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Μουσική: Χρυσόστομος Μουράτογλου
Πρώτη εκτέλεση: Ανδριάνα Μπάμπαλη
Σκίζει τα ρούχα και μπαίνει μέσα στις φωτιές
Φοράει βραχιόλια, γυμνή σε ξένες αγκαλιές
Βγάζει τη μάσκα κι έχει ανοίξει τα φτερά
Σπάει ποτήρια, χορεύει πάνω στα γυαλιά
Χαράζει τ’ όνειρο, χαράζει τ’ όνειρο
Και φώτισε η μέρα
Είναι που βγήκε η ψυχή να πάρει αέρα
Κρατάει μαχαίρι κι αστράφτει ο φόβος και βροντά
Κρατάει λουλούδια, κομμάτια κάνει τη καρδιά
Βγάζει τη μάσκα κι έχει ανοίξει τα φτερά
Σπάει ποτήρια, χορεύει πάνω στα γυαλιά
Χαράζει τ’ όνειρο, χαράζει τ’ όνειρο
Και φώτισε η μέρα
Είναι που βγήκε η ψυχή να πάρει αέρα.
|  |
Tекст: Dimitris Mitsotakis
Mузика: Hrysostomos Mouratoylou
Прва представа: Andriana Babali
Цепа одећу и улази у ватру.
Носи наруквице, гола је у туђем загрљају.
Скида маску и раширила је крила.
Ломи чаше, плеше по стаклу.
Свиће сан, свиће сан
и обасјао је дан.
То је зато што је душа изашла да удахне ваздуха.
Држи нож и страх је севнуо и загрмео.
Држи цвеће, ломи срце.
Скида маску и раширила је крила.
Ломи чаше, плеше по стаклу.
Свиће сан, свиће сан
и обасјао је дан.
То је зато што је душа изашла да удахне ваздуха.
| |
