 |
Στίχοι: Γιάννης Καλπούζος
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Καθώς βαθαίνει η νύχτα
Την άλλη όψη της καρδιάς μου
Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Που το φορώ και στάζει
Το μόνο που έμεινε κοντά μου
Το δρόμο που φυγες κοιτάζει
Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου
Και το `χεις πάρει μακριά
Φόρεσες τον ήλιο στο λαιμό σου
Κι εδώ δεν ξημερώνει πια
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Κι απόψε ανεβαίνω
Μια σπίθα στη βροχή του χρόνου
Πάλι ξεχνάς πως περιμένω
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Χωρίς φιλί και χάδι
Σε μια γωνιά αυτού του τόπου
Πώς να τ’ αντέξω το σκοτάδι
|  |
Text: Yiannis Kalpouzos
Musik: Hristoforos Yermenis
Uraufführung: Ylykeria
Ein nasses Kleid, meine Einsamkeit
waehrend die Nacht tiefer wird
Die andere Seite meines Herzens
fand ich nicht, so sehr ich auch suchte
Ein nasses Kleid meine Einsamkeit
das ich trage und tropft
Das einzige, was mir blieb
und dem Weg den du gingst hinterherschaut
Alles, was ich liebe gehoert dir
und du hast es mitgenommen
Du hast dir die Sonne um den Hals gehaengt
und hiert tagt es niemals mehr
Die Leiter des Schmerzes
steige ich auch heute Abend hinauf
Ein Funken im Regen der Zeit
wieder vergisst du, dass ich warte
Auf der Leiter des Schmerzens
Kuss und Liebkosung
In einer Strassenecke
Wie soll ich die Dunkelheit ertragen?
| |
