Κοίταξα έξω απ’ το παράθυρο
καθώς έπλενα τα πιάτα
κι είδα στο απέναντι περβάζι
τη γειτόνισσα
γυμνή, να σκουπίζει το νερό
από το σώμα της
με κοίταξε κι αυτή
χαμογελώντας

ναι, το ήξερα καλά
πως η ρυμοτομία των σπιτιών
ήτανε της πλάκας
όπου η κουζίνα του ενός
έβλεπε στην κάμαρα του άλλου
ή στην τουαλέτα του
μα δεν περίμενα ποτέ
μια ανάλογη συνάντηση

πέρασε η ώρα γρήγορα
με το βλέμμα καρφωμένο στο κορμάκι της
πάνω στις σταγόνες του νερού
που γυάλιζαν στον ήλιο
και που έτρεχαν μέχρι κάτω
στα πόδια της
ώσπου πρώτη μου μίλησε
επίμονα χαμογελώντας

έλα, τι με κοιτάς, πλησίασε
έχουμε πολλά να κάνουμε
αντί να φανταζόμαστε
παιγνίδια πίσω από παράθυρα
και βλέμματα ατολμίας,
έτσι λοιπόν την επισκέφτηκα
αφήνοντας την βρύση ανοιχτή
και άπλυτα τα πιάτα.