Δε γράψαμε τίποτε για τους τσιρκολάνους
Της αθώας μας αρχαίας ηλικίας -
Κυρίως μ’ ενδιέφεραν τα λιοντάρια
Ο μεθυσμένος κλόουν Μίσκα-
Τόσες τσέπες, τόσες τούμπες
Τόσο χειροκρότημα...
Κι ένα παιδί που έκανε το γύρο του στίβου
Καβάλα σε μια τεράστια χελώνα γκαλαπάγκος.

Ένα πρωί
Οι άγριοι φίλοι μου
Δραπέτευσαν από μια πορτούλα μικρή.

"Γαλακτοπώλης τις το επέρασε για σκύλο
Και το κυνήγησε με πέτρες"
Έγραφαν την επομένη οι εφημερίδες.
"Μια γηραιά κυρία είδεν άλλο
Στην πόρτα του πλυσταριού της.
Ευτυχώς ήσαν χορτασμένα-ίσως και να νύσταζαν".

Το παράπονό μου υπήρξε για καιρό
Ότι δεν επισκέφθηκαν εμένα
Που τόσο τ'αγαπούσα.