Κλῦτε, θεαὶ πάντιμοι, ἐρίβρομοι, εὐάστειραι,
Τισιφόνη τε καὶ Ἀλληκτὼ καὶ δῖα Μέγαιρα
νυκτέριαι, μυχίοις ὑπὸ κεύθεσιν οἰκί’ ἔχουσαι
ἄντρωι ἐν ἠερόεντι παρὰ Στυγὸς ἱερὸν ὕδωρ,
οὐχ ὁσίαις βουλαῖσι βροτῶν κεκοτημέναι αἰεί,
λυσσήρεις, ἀγέρωχοι, ἐπευάζουσαι ἀνάγκαις,
θηρόπεπλοι, τιμωροί, ἐρισθενέες, βαρυαλγεῖς,
Ἀίδεω χθόνιαι, φοβεραὶ κόραι, αἰολόμορφοι,
ἠέριαι, ἀφανεῖς, ὠκυδρόμοι ὥστε νόημα
οὔτε γὰρ ἠελίου ταχιναὶ φλόγες οὔτε σελήνης
καὶ σοφίης ἀρετῆς τε καὶ ἐργασίμου θρασύτητος
εὔχαρι οὔτε βίου λιπαρᾶς περικαλλέος ἥβης
ὑμῶν χωρὶς ἐγείρει ἐυφροσύνας βιότοιο
Ἀλλ’ αἰεὶ θνητῶν πάντων ἐπ’ ἀπείρονα φῦλα
ὄμμα Δίκης ἐφορᾶτε, δικασπόλοι αἰὲν ἐοῦσαι.
Ἀλλά, θεαὶ Μοῖραι, ὀφιοπλόκαμοι, πολύμορφοι,
πραΰνοον μετάѳεσθε βίου μαλακόφρονα δόξαν.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Ακούσατε με ω θεοί πού έχετε πάσαν τιμήν, πού φωνάζετε δυνατά, βακχικοί, σεις η
Τισιφόνη και η Αλληκτώ και η θεϊκή Μέγαιρα νυκτερινές, που ζήτε εις τον μυχόν και
έχετε εις τα βάθη την οικίαν σας μέσα εις ένα ομιχλώδες σπήλαιον πλησίον εις το ιερόν
νερό της Στυγός
πετάτε πάντοτε ένεκα των ανοσιών διαθέσεων των ανθρώπων λυσσασμένες,
μεγαλόφρονες, πολυδύναμες επιφέρουσαι βαρείς πόνους, κόρες του Άδου καταχθόνιες,
ποικιλόμορφες, που προξενείτε φόβον αέρινες, αφανείς, που τρέχετε γρήγορα όπως το
νόημα (ο νους).
Εσείς επιβλέπετε πάντοτε ωσάν μάτι της Δίκης τις απειράριθμες φυλές όλων των
ανθρώπων, και είσθε πάντοτε δικασταί. Αλλά, ω θεαί Μοίραι με τα πλοκάμια από φίδια
πολύμορφες, μεταθέσατε και καταστήσατε τη μαλακόκαρδη και ευμενή την γνώμην του
βίου.