Ό ουρανός — είπε — δεν είναι καμπύλος• επίπεδος είναι•

περπατώ πάνω του• ό χαρταϊτός είναι γιος μου•

το ‘να φτερό μου είναι κίτρινο, τ’ άλλο μενεξεδένιο•

με το μικρό μου δάχτυλο ακουμπώ στο συρματόπλεγμα•

μες στον καφέ μου ανάστροφες τρεις πορφυρές πυραμίδες•

ένα φεγγάρι-κιθάρα, μια κουκουβάγια-έρωτας•

έκθαμβο χελιδόνι βγαίνει απ’ τη ρωγμή του δαμάσκηνου —

ή Μοίρα, ό Μιρό, ή Ερημιά, ό Καθρέφτης-ευλογία.