Αν όλα έχουνε πεθάνει;
Λάθος, αν όλοι έχουμε οριστικά πεθάνει
τι κάνουμε εδώ παλιέ μου φίλε;
Αφήνω το ψυγείο ανοιχτό
μουχλιάζει στα σκουπίδια το ψωμί
λίγα παγάκια μοναχά για το ταξίδι.
Οι ναυαγοί
μας γνέψουν απ’ τα βράχια
μέχρι να βυθιστούν διαφανείς
στο φόρεμα της λήθης.
Όμως εμείς
δεν διαθέτουμε ραντάρ
ούτε πυξίδα
κι η έρημος, παρά τις διαδόσεις
δεν έχει θάλασσα.
Έτσι κρεμάμε τον καιρό
σε σκουριασμένα σήματα
αντικατοπτρισμών
βαδίζοντας χωρίς αναστολές
στην κόλαση της Κυριακής
που μας ναρκώνει.

Αν όλοι έχουμε πεθάνει;
Μάλλον, αν όλα έχουνε πεθάνει οριστικά
τι ψάχνουμε παλιέ μου εαυτέ
μέσα στο άδειο ποίημα;