Λες και πεινούσα στο φινάλε του ποιήματος
Λιγουρευόμουν έναν τίτλο από Λάμδα
Λάκυ Λουτσιάνο φερ’ ειπείν ή Λαμαρτίνος
Λεηλασία, Λαμποργκίνι, Λαχανόκηπος
Λαβράκι, Λαβδακίδες, Λαβομάνο
Λιμενοφύλαξ, Λαιμητόμος, Λαφαγιέτ
Λαβίδα λόγου χάριν ή Λιβρέα
Λαβύρινθος, Λιβόρνο, Λαοκόων

Λαχτάρα δια βίου ανεκπλήρωτη
Λαθρεπιβάτης σε ποστάλι λογιστών
λογάριαζα χωρίς τους Λαιστρυγόνες
Λιμάνι και λυχνάρι η Λιλή
Λιγνή λατρεία, λάθος λατρεμένο
Λαμπάδιαζε στα χέρια του Λουκά
Λύγισα σ’ ένα βλέμμα, λοξοδρόμησα
Λεπίδι σφύριξε σαν φίδι στο λυκόφως

Λευκό φιλί. Λευκή στολή. Λευκό κελί
Λευκοί λυκάνθρωποι φρουρούν τη λογική μου
Λέξεις λαθραίες αλιεύω στον περίπατο
Λυπούνται δήθεν που κατάντησα λωλός
Λάσκαραν λένε κάτι βίδες στο μυαλό μου
Λοξία με φωνάζουν οι λακέδες
Λόγος του αέρα τούτος ή λυτρωτικός;
Λίγο με μέλλει. Να ο τίτλος που λιμπίστηκα