(Σε όλο το Διάστημα... αρχίζουν εκρήξεις... από μεγάλα Αστέρια... Μες απ’ τα έγκατα της ύπαρξής τους... οι εκρήξεις... γίνονται φωνές... Φωνές... απόκοσμες... από άπειρα στοιχεία...)

Εκρήξεις...
Υπερκαινοφανών... Αστέρων...

φοβερές... ασύλληπτες...
γινόμαστε...

Φωτίζοντας... λίγες στιγμές...
τον σκοτεινό... διαστημικό χώρο...

Τότε...
τα στοιχεία των Αστεριών...
εμείς...
συρρικνωνόμαστε... καταρρέουμε...

Γινόμαστε...
με άπειρη πυκνότητα... Υπερσυμπαγείς μάζες...

Μαύρες Τρύπες...

Η βαρύτητά μας...
πιο ισχυρή...
κι απ’ την ταχύτητα του φωτός...

Μέσα μας...
ό,τι χάνεται...
τίποτα δεν ξεφεύγει...

Ούτε... το φως!...