(Μέσα στο σκοτεινό κενό…
απόμακρα… αρχίζουν να ακούγονται…
απ’ όλα τα σημεία του Σύμπαντος… μουσικές φωνές…)

Μουσικά Πνεύματα…
Εμείς!...

Μέσα σε μνήμες άπειρες…
ζούμε σαν σκιές…

Κάποιες φορές…
μες στα αιώνια σκοτάδια…
την άυλη ύπαρξή μας φωτίζουν αστραπές…

Μέσα τους…
ακούγονται συνθέσεις μουσικές…

Συνθέσεις…
που κάποτε είχαμε εμπνευστεί…
σε άλλους κόσμους…

Σαν άλλες λάμψεις…
μέσα μας…
μνήμες φωτίζουνε παλιές…

Μουσικούς…
αρμονικούς ήχους και ρυθμούς…

Ξυπνώντας μνήμες μέσα μας…
πως είχαμε υπάρξει κάποτε…
συνθέτες…

(Οι μουσικές φωνές…
το απέραντο Σύμπαν διασχίζουν…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Μνήμες των Συμπαντικών Αιώνων» - 2015)

* * *