(Απόμακρα…
μια αίσθηση… πύρινης χροιάς…
αρχίζει πολύ αμυδρά να εμφανίζεται…
στο σκοτεινό το Χάος…
Η πύρινη περιοχή…
ενώ την πλησιάζουν σε αντίθετες πορείες οι Γαλαξίες…
αρχίζει να μεγαλώνει…
Μες απ’ τις φλόγες…
πύρινες… άπειρες φωνές…
απλώνονται στο διαστημικό Χάος…)

Ο Κόσμος της Φωτιάς!...
Εμείς!...

Μ’ αιώνιες φλόγες…
ατελείωτες…
φωτίζουμε το σκοτεινό κενό…

Η ύπαρξή μας έχει γεννηθεί…
από χαμένο κόσμο…
κυκλικό…
άπειρων Ήλιων…

Φωνές…
απελπισίας ακούσαμε…
από άλλον κόσμο…

Αυτές…
στον Κόσμο της Φωτιάς…
ήρθανε…

Αυτές…
στον πύρινο κόσμο μας…
ταξιδεύουν…

Ο Κόσμος της Φωτιάς!...
Εμείς!...

Φωνές…
ακούσαμε…
άγνωστες φωνές…

Φωνές…
που μέσα μας ταξιδεύουν…

Αν…
φωτιάς όνειρο…
είν’ αυτό…
σαν όνειρο να σβήσει…

(Ο Κόσμος της Φωτιάς…
«αισθάνεται…»
τον άλλον κόσμο μέσα του…
αργά να σβήνει…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Άλλοι Κόσμοι» - 2012)