Απαλά όπως ένα φύλλο αγγίζει τη χλόη.
Απαλά όπως αποσιωπάς το "σ’ αγαπώ"
και μου πιάνεις το χέρι.
Απαλά όπως το απογευματινό αεράκι
φυσάει το μοναχικό αγόρι στην ακρογιαλιά
ή όπως αναδεύει ένα κλαδί
που έχει το φεγγάρι πίσω του.
Φυσάει ένα απαλό αεράκι
στο βαθύ πράσινο των φύλλων.
Θυμάμαι της έφτιαχνα τα μαλλιά
σχεδόν με κοριτσίστικα δάχτυλα.