ΛΟΙΠΟΝ ο Δρόμων ήταν σκλάβος.

Το βρήκα ψάχνοντας αργότερα στο λεξικό

πως έτσι φώναζαν συχνά τους δούλους

κι αναστατώθηκα στις υποθέσεις˙

πώς βρέθηκε στη Θάσο

να ήταν Σκύθης, Ασιάτης ή Αφρικανός,

΄Ελληνας από κάποια κουρσεμένη κώμη

και δούλευε ολημερίς στα λατομεία

ή τον παζάρευε τ’ αφεντικό του στο λιμάνι

όταν ο σύντροφός του χάραζε

στο στυλοβάτη του ιερού ΔΡΟΜΩΝ ΚΑΛΟΣ.


Αχ Δρόμωνα με τα φτερά στα πόδια

τρέξε σ’ αυτό το ποίημα και ζωντάνεψέ το

οργάνωσε με τους συντρόφους σου μιαν ανταρσία

και λεηλατήστε, κάψτε

περάστε με φωτιά και σίδερο

τις κομψοέπειες και τα φτιασίδια μου

λευτερώστε μέσα μου τον ποιητή από το γραφιά

κι έπειτα πάρτε με μαζί σας στα λατομεία τ’ αληθινά

να μαθητέψω πλάι σας το μυστικό

της κάθε λέξης πώς να πελεκάω και να σπάω

όπως γυμνοί στον ήλιο σπάτε την πέτρα και το μάρμαρο.


Αχ Δρόμωνα με τα φτερά στα πόδια

δεν γράφτηκε μια Ιλιάδα

για τη δική σου την οργή.