Με δισταγμό μπήκανε στον αιώνα
με φόβους για ένα δύσκολο χειμώνα...

Διακριτικά ανέκαθεν κρυμμένα
με τα δικά του σχέδια το καθένα...

Τα `πιανε πανικός σε κάθε οσμή μεγάλη
κρυφά αλλάζαν μεταξύ τους τη σκυτάλη...

Κι ήξεραν πως μπορούσαν να επιζήσουν
μόνον αν έλθουν κι άλλοι να καθίσουν...

Κι η πρόοδος ήρθε διακριτικά
με νέες ιδέες κι αποσμητικά.

Βήμα το βήμα κυκλοφόρησαν τα νέα
πως γίνονται τ’ ασήμαντα σπουδαία...

Κι αφού είδαν πως περπάταγε ο μύθος
αντικατέστησαν το ήθος με το πλήθος...

Κι όταν επήλθε πλήρης σύγχυση στων ιδεών τις γεύσεις
όλα τους συγχωνεύτηκαν σ’ ομαδικές αποχετεύσεις...

Κι επικαλούμενα εν τέλει και τη χούντα
έγιναν πλέον δοχεία συγκοινωνούντα...