Τις νύχτες σου μιλώ
με Ιδεογράμματα
ζωγραφισμένα στον Ουρανό
από κόκκινο μελάνι
Είναι βλέπεις και το φόντο ανάλογο
θέμα αισθητικής...
Ανακαλώ τους σπαρμένους μύθους
και διαβάζω τον Έρωτα
στο Είναι μου
...κουβαλάω μια Πηνελόπη, μια Ελένη, μια Μήδεια,
μια Φαίδρα να ουρλιάζει χτυπημένη απ’ τα φαρμάκια της Αφροδίτης...
Τις μελετώ κι ύστερα σκαλίζω
όσα μπορούν να διαβαστούν
μόνο από μάτια πάναστρα
γεμάτα Φως.
Μυστικά του Έρωτα περασμένα μέσα
απ το γυναίκειο λυγμό
τα μαγικά της Κίρκης
μήπως δεν πόνεσε κι αυτή...
της Καλυψούς το θρήνο ναι κι οι θεότητες θρηνούν..
Το πρώτο σημαίνει
θυσία, το δεύτερο επίγνωση, το τρίτο απάτη, το τέταρτο δόλος,
το πέμπτο συνουσία, το έκτο έκσταση, το έβδομο προσποίηση...
Μερικά είναι κλειδιά
δε διαβάζονται
δεν αποκαλύπτονται
υπάρχουν, επαναλαμβανόμενα
στους αιώνες να υπενθυμίζουν του Έρωτα
τα μεγαλύτερα λάθη και τα ευκολότερα πάθη...
Αλίμονο στα θύματα
που θα θελήσουν στ’ άβατα να προχωρήσουν...
Να διαβάζεις τα ιδεογράμματα που
φέγγουν
και ν’ ακολουθείς τη
ρότα των Φεγγαριών
κάποτε θα σου δοθεί η χάρις και για όσα κρύβονται...