Γράμματα ψιλά

Δημιουργός: anthier, Aνθή

"το μόνο που φοβάμαι αν ξαφνικά γυρίσεις κι ό,τι χτίσω το γκρεμίσω"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπως κατάντησες να φεύγεις για τους τύπους,
με μια συνείδηση που άηχα μιλά
σαν με του έρωτα να μπλόφαρες τους κτύπους,
γράφεις το τέλος μας με γράμματα ψιλά.

Σ' αυτό το τέλμα πως ζητάς να ορθολογήσω
περιβαλλόμενη με πέπλα μυθικά,
σε ποια ανήθικη σου βάση να ακουμπήσω,
ποιάς ουτοπίας τα κενά ιδανικά.

Κατασκευάζεις μια επιφάνεια αλήθειας
που μόνο εσένα σε κρατά επισφαλή,
μα τους κινδύνους της ρηχής σου της συνήθειας
φαντάζω η μόνη που δειλά επικαλεί.

Κι αν περιστρέφομαι πληγμένη στην πηγή σου
να πίνω ακόρεστα την ύλη της ψευτιάς,
θα 'ρθεί η ώρα που θα σκάψω την πληγή σου
να δώ την δύναμη της κούφιας σου αφεντιάς.

Θα ασθενίσεις μες τα χέρια μου σαν κρίμα,
έτσι που ράγιζες αδύναμος παλιά,
που σε νομίζανε του έρωτα μου θύμα,
θωρακισμένος στην κρυφή μου αγκαλιά.

Τώρα τονίζεις τις χιλιάδες διαφορές μας
και πως να θέσω αντιλόγους που ευσταθούν.
Τα εμφανή σ'όλους σημάδια απ'τις φθορές μας
με χίλια δίκια και τους δυο αντιπαθούν.

Θα σκεπαστώ μ'ένα σεντόνι από μνήμη
με σθεναρές και όσες μπάλωσα χαρές.
Αυτός ο έρωτας, δεν ήταν μόνο φήμη
από ατυχείς και αμυδρές αναφορές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2009