Στη μνήμη Ευγένιου Σπαθάρη

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπερντές λευκός ορθώνεται
και ταπεινή μια λάμπα
σ’ ήλιο μεταμορφώνεται
γέλια ηχούν στη ράμπα

Σκιές γεμάτες χρώματα
σκιές που λεν αλήθεια
με παιδικά τ’ αρώματα
του σαρκασμού απείθεια

Σκέψεις που πάνε μακριά
ασύμμετρες , σα χέρια
λεβέντισσα μια πονηριά
και στην καμπούρα αστέρια

Τα φώτα χαμηλώσανε
παράστασης το τέλος
σκιές ξάφνου παγώσανε
σα σφύριξε το βέλος

Όρθιο στέκει ένα βιολί
χορεύει το δοξάρι
φωνή π’ αγάπησαν πολύ
ακούνε του Σπαθάρη

Για κατευόδιο ήπιανε
ονείρων τα αψέντια
άνεμοι πανιά πήρανε
«Εεεεε ρε παιδιά μου γλέντια!»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-05-2009