Το Πότε του Ποτέ

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

Όταν πεθαίνουμε, γινόμαστε μικροί...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου.
Από αυτούς που κάνουν τικ τακ βασανιστικά
και μετράνε ξεφτισμένα λεπτά.
Λεπτά του παρόντος. Λεπτά του παρόντος?
Μα δεν υπάρχει παρόν. Έχει γίνει κιόλας παρελθόν.

Έχω δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου
σαν φίδια που τυλίγουνε τον κόρφο μου.
Με πλησιάζουνε λες κι είμαι ξαναμμένη Εύα
που έρωτα θέλω να κάνω με το μήλο τους.
Απαγορευμένο κι αυτό.

Δυο δείχτες. Χαλασμένους. Εγκληματίες.
Γιατί αυτοί σκότωσαν το σώμα τους.
Τα ρολόγια τους.
Θέλανε τάχα να’ναι λεύτεροι.
Ή μάλλον να χουν το ελεύθερο να βιάζουν
ανενόχλητοι τις ώρες.
Ώρες. Αργοπεθαίνουν κι αυτές στο όνομα
της Αναγέννησης.

Είχα δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου.
Τώρα τους κρατάω στην παλάμη.
Το κορμί σ’ακινησία. Το βλέμμα καρφωμένο πάνω τους.
Νεκρική σιγή.
Μονάχα το αίμα ζεστό μέσα μου
ποθεί να βρει το πότε του ποτέ.

Και περιμένει.
Τικ τακ τικ τακ τικ τακ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2009