Μετά ἀπ' τήν ἀγάπη μόνο ὁ θάνατος ὑπάρχει

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Μετά ἀπ’ τήν ἀγάπη μόνο ὁ θάνατος ὑπάρχει

~~

Τόν τελευταῖο στίχο θά σού γράψω
κρυμμένη μένει ἡ λέξη χρόνια σάν πληγῆ
τή φύλαγα σ’ ἕνα γεμάτο βάζο ἀναμνήσεις
στά χείλη μου τήν ἔφερνα τήν κάθε Κυριακή
μ’ ἀκόμα δέν τήν πρόφερα ἀντίκρυ πλάι στά χείλη σου
ἀκόμα δέν τήν ἔστρωσα χαλί στά πέλματά σου
βραχιόλι δέν τήν ἔδεσα, πολύτιμη ψυχή
ποῦ μῆνες ξεροστάλιαζε στήν πόρτα σου
ν’ ἀνοίξεις τό παράθυρο νά ‘ρθεῖ νά σέ χαρεῖ

τό ποίημά μου γεμάτο ἀπορίες
πολλά θαυμαστικά καί σκόρπιες οἱ τελεῖες
στό πάτωμα ἁπλωμένα κάτι βότσαλα ἀπ’ τή θάλασσα
μωσαϊκό ποῦ ἐφτιαξα νά γράφει “σ’ ἀγαπώ”
καί γύρω ἕνα τεράστιο στρατόπεδο
ταλαίπωρων ρητορικῶν ἀσκήσεων ἀπαίδευτων
παγίδων ἀπ’ τό ρῆμα “ἀγαπώ”

τά χέρια σου ἁπαλά, ἕνα σεντόνι ἀπό μετάξι
οἱ δύο μας σ’ ἕνα ὄνειρο τρελό
κατέβαιναν κι ἀνέβαιναν χωρίς νά ἡμερώνει
τοῦ πόθου κάποιο ἄγριο ἁρπακτικό
καί γύρω ἕνα τεράστιο κυδώνι
γρανίτα σέ χωνάκι παγωτό σ’ ἕνα μπαλκόνι
κι ἡ λέξη μου ὅλο ἔμελλε νά λιώνει
νά τρίβεται στῆς γλώσσας τό χορό

πυροβολοῦσα ἔτσι ποῦ λές καί ἀδιακρίτως
ἔλεγα, ἔλεγες γιά φράουλα χυμό
ἔλεγα γιά τῆς ζωῆς τό πλῆθος
τό σύστημα, τά χάπια μου καί τόν ἐγωισμό
λέγαμε γιά ἕνα μεγάλο μίσος
ποῦ φύτρωσε σάν κερασιά στόν κῆπο τοῦ “ἐγώ”
κι ἀπέμειναν νά κρέμονται κεράσια γιά τό πλῆθος
καί γίνηκε ἀλλιώτικος ὁ κόσμος στόν καιρό
ἀλλάξαμε κι ἐμεῖς λές καί μιμούμασταν τό πλῆθος
ποῦ ἔτρεχε στό σῶμα μας νά κρύψει τόν καρπό

κι ἡ λέξη μου ἡ ριμάδα, κατέβηκε στό στῆθος
καί κρύφτηκε καί φώλιασε, τήν ἔπνιξε ὁ καημός
βαλάντωσε, ἀπηύδησε καί κούρνιασε στό “ἴσως”
πῶς κάποτε θά ἔβγαινε στό φῶς

ἀρχαιολόγοι ἤρθανε ἀπό τήν Ἀφρική
κουνούσανε τά σώματα λές κάτι νά χορεύουν
μοῦ ἔμαθες πώς λέγεται χορός ἡ φυλακή
μά τρόφιμα δέ βρῆκα νά σού φέρω
μονάχα κάτι κράκερς γεμιστά μέ σαντιγύ
κι αὐτά γλυκά πώς μοιάζουν στό φιλί μου
κομμάτι ἀπό μένανε καί σκέψη τῆς στιγμῆς
προδίδουν ἔτσι ἁπλά τόν ἔρωτά μου

τόν τελευταῖο στίχο θά σού γράψω
μήν πῶ κι ἄλλα στά μάτια σου καί τά φορέσεις προίκα
μήν πῶ ἄλλα στά χείλη σου καί πάψουν νά ρωτοῦν
μονάχα θά σού πῶ ὅ,τι ἤθελα τό βρῆκα
μετά ἀπό σένα παύει ν’ ἀνασαίνει τό κορμί
μετά ἀπ’ τήν ἀγάπη μόνο ὁ θάνατος ὑπάρχει
καί εἶσαι ὅλη γιά μένα ἡ ζωή!



γιῶργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2009