Πάτα σιγά

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Η καθημερινότητα είναι άτιμο πράγμα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πονά η ώρα της φυγής
τα λόγια κόβουν σαν γυαλιά
γεια χαρά πώς να της πεις
και πώς να δώσεις αγκαλιά.

Μετά o δρόμος μακρινός
φτύνουν οι ώρες τις στιγμές σου
ο ουρανός σου σκοτεινός
κλείνουν τις σκέψεις οι αιχμές σου.

Πονά η ώρα της ντροπής
τα μάτια της έλεγαν πονάω
πονούσες κι εσύ από νωρίς
πόσες φορές πια δεν τις μετράω.

Μετά η πόρτα έκλεισε βαριά
μαχαίρια γέμισε η πλάση
φόρεσε εκείνη γιορτινά
κι εσύ χαμένος σ' άλλη φάση.

Ήταν ο έρωτας φωτιά
κι έγινε τώρα μια εικόνα
φύγαν τα χρόνια σαν πουλιά
κι έγιν' ο χρόνος μια σταγόνα.

Τώρα δεν έχει πια φωτιά
Μείναν μονάχα αναμνήσεις
αν τύχει κι έρθεις προς τα δω
πάτα σιγά μην τις ξυπνήσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-12-2003