οπως και σημερα

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

....
8a περασει κ αυτό
Ο καιρος του θα ρθει θα σου ανοιξει και δε θα σε ξαναδει
Κι επειτα παλι θ’ ακολουθησουν στροφες
πεσμενες βελονες αδιακοπες
εικονες που χαραζουν μακρες
Συνονθύλευμα από φρασεις
Κομμενες μουσικες
...

Οι αντηλιες του καλοκαιριου εντονη μαρτυρουν τη συστολη
Μιας φυσης που δυσφορει ντυμενη
Μιας υγρασιας που ασφυκτια μες στο σωμα της
...

Κι αν αντικρια σας στεκομουνα
Περπαταγα
Πανω στο αρυ χαμογελο
απ’ τους μυχους που ριχνατε που κ που να πατω
στου παραπονου δακρυ που βουλιαζα να δροσιστω
Σ ένα βλεμμα που με ξεμακραινε ερωτικο
και απλωνομουνα να το τυλιχτω
Σας σεργιανιζα μονο για να με κλεβετε
...

η καφτρα του τσιγαρου αδρα δυναμωνει τα χειλη
σκληραινουν οι πτυχες ανοιγουν στη διψα
στον ουρανισκο οι αφθες πνιγουν τους φθογγους
μα ο καπνος ενας σκυλος πιστος
που γλυφει το καψιμο των ματιων

Ετσι περναει ο καιρος κι αλαργευει αιτος
Τον αποθυμας τον ζεις απ' τα πριν
Στο τωρα που περνας στα στηθη φυλακτο
σ Ολους βρισκεται ..
κατι απ τη ψυχη του καθενος..


μια αχτιδα
μια ζωη
πριν η κουρτινα πεσει
τη νιωθεις κ εδώ κ εκει
πανω στο αποσιωπητικο
ανοιχτο στο σκαιο χαος
για λιγα δευτερα ξαστεριας
στου αντιο την αφατη σκια
ριζα αδιαλυτη
φιλημενη από το ξεφωτο
πληγη ξελαφρη
.....

το μεσημερι εγερνε στο σχολασμα
το τσιγαρο εσωνε όπως η ζωη μια αστραψια
κ εγω ακομη μια φορα γευόμουν τα μελλούμενα
στου στερνου αντιο το αλαργεμα

θα μου λειψετε ..
όπως κ σημερα θα πω
θα περάσει κ αυτό
σα φως τρεχουμενο
σ' αγέρηδες νερά
μες στα δέντρα τα τοιχιά
...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2009