Τώρα πια

Δημιουργός: yiannistellidis, σουτ και ξουτ

Στίχοι: ΤΕΛΛΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένας Κρυφός ασθενής της αγάπης σου να είμαι
Εσύ να μ’ αρρωσταίνεις κι εγώ να παραμένω το θύμα σου
Δεν μ’ αγαπάς

Με Αφέλεια δραματική εσύ να με πληγώνεις
Κι ούτε που νοιάζεσαι αν με τελειώνεις στο κάθε βήμα σου
Δεν με πονάς

[I]Έφτασα στο τέρμα στο απροχώρητο με σένα έφτασα
Προσπάθησα πολύ μα δεν το μπόρεσα
Και πώς να σπάσω τα τείχη της ψεύτικης καρδιάς σου[/I]

Ρ
[B]Κράτα λοιπόν ενθύμια
ότι κι αν πήρες από μένανε εσύ
κι όλα όσα έγιναν δικά σου
για να γεμίσεις τα κενά σου
Κι ας βρίσκομαι χιλιόμετρα πολλά
Τώρα πια μακριά σου [/B]

Θα ‘θελα ο ψεύτης χρόνος να μπορούσε να γυρίσει πίσω
Και να τον σταματήσω σε ‘κείνη τη απρόσμενη διαδρομή
Που με έφερε σε σένα και έχασα εμένα

[I]Έφτασα στο τέρμα στο απροχώρητο με σένα έφτασα
Προσπάθησα πολύ μα δεν το μπόρεσα
Και πώς να σπάσω τα τείχη της ψεύτικης καρδιάς σου[/I]

Ρ
[B]Κράτα λοιπόν ενθύμια
ότι κι αν πήρες από μένανε εσύ
κι όλα όσα έγιναν δικά σου
για να γεμίσεις τα κενά σου
Κι ας βρίσκομαι χιλιόμετρα πολλά
Τώρα πια μακριά σου [/B](δις)


http://www.youtube.com/watch?v=FQ_xhZs-eHI
http://www.youtube.com/watch?v=PujEEDmgiWA
http://www.youtube.com/watch?v=KiveXkZJ_oM



[U][B]20/07/2009 02:09[/B][/U]

Έφτιαξα ένα κάστρο και το ονόμασα -------
Και του ‘βαλα τα πιο σπάνια υλικά που βρήκα
Τις πίκρες μου, τα κομμάτια της καρδιάς μου
[B]Και του κορμιού μου που ενώθηκε με σένα και μάτωσε [/B]
Και Το αίμα μου άφησα να τρέχει στις πηγές
Που έγιναν νερό σαν προσευχές που πάντα
[B]Ζητούσαν με δεήσεις ιερές [/B]απ’ το όποιο Θεό με κρατούσε δυνατό
Να επιστρέψεις και να διαβείς από μπροστά μου
Και να περάσεις και [B]να δεις πως με έχεις κάνει [/B]
Και συνέχιζα χωρίς λόγια χωρίς κουβέντες
Και στόλισα το πέρασμα του κάστρου μου για σένα
με τα δάκρια μου που γίνανε
[B]Πέτρινα στολίδια [/B]στις όχθες των πιο μεγάλων
[B]Λυγμών της απουσίας σου από την ζωή μου [/B]τόσο καιρό
από τον θρόνο της καρδιάς μου που ήθελα να είσαι
εσύ εκεί να τον κατοικείς…. και τον εγκατέλειψες
[B]και έμεινε η χαρά ζωγραφισμένη με θολά χρώματα[/B]
στο πρόσωπο μου χωρίς λάμψη και φως [B]και η ημέρα και η νύχτα ορφάνεψε [/B]
γιατί τα χρώματα της χαθήκανε και από εκείνη αφού
[B]τα άστρα δεν είχαν να πάρουν ούτε να δώσουν από τα μάτια σου[/B].
Και [B]συνέχιζα χωρίς λόγια χωρίς κουβέντες [/B]
Και κάποια στιγμή τελείωσε .κι αυτό που περίμενα είναι κοντά
[B]Το πιστεύω πολύ δυνατά [/B]…….το ορκίζομαι στο όποιο Θεό
Που μπορεί να με βοήθησε μέχρι αυτή τη στιγμή

[B]Πέρασε μέσα [/B]……δεν θα πω κουβέντα
Θα σε κοιτάω με ένα απόλυτα ήσυχο και ήρεμο γαλήνιο βλέμμα
Να ανεβαίνεις αργά το βήμα σου για να καθίσεις [B]εκεί που σου πρέπει [/B]
Εκεί που ήθελα από τη πρώτη στιγμή
Στον θρόνο σου ……….στη καρδιά μου [B]και να μη φύγεις ποτέ από εκεί [/B]



http://www.youtube.com/watch?v=aYJrPhg9_xc
http://www.youtube.com/watch?v=tOMhCugypDw


......................Εγώ για μένα σ' αγαπάω ......................και δεν με νοιάζει.....με την ίδια αλλόκωτη δύναμη που δεν σε νοιάζει ...........................

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-07-2009