Πενθώ

Δημιουργός: Δήμητρα

όλα αυτά κι άλλα τόσα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πενθώ...


Πενθώ παλιές αγάπες μου ανέλπιδες
που έφυγαν πριν ‘ήρθα’ να μου πούνε
τις κοίμησαν βαθιά κάποιοι Δεκέμβρηδες
και πέθαναν πριν μάθουνε να ζούνε.

Πενθώ τις εποχές μου που θα έρθουνε
αυτές που θα με πνίξουν στο σκοτάδι,
που μαύρα να ντυθώ ρούχα μου γνέθουνε
στο μέσα ψυχοφθόρο μου υφάδι.

Πενθώ τους ουρανούς που δεν πετάξαμε
στη γη τα δυο φτερά μας καρφωμένα
μας νίκησ’ η συνήθεια και βουλιάξαμε
και μείναμε με χέρια σταυρωμένα.

Πενθώ τους στεναγμούς μου που τους έπνιξα
σε χείλη και σε δέρμ’ αγαπημένο
το ‘είναι’ μου για χάρη τους διέρρηξα
για ένα τίποτα απ’το τίποτα κλεμμένο.

Πενθώ όσα δεν πρόλαβα και φύγανε
και όσα πρόχειρα τα ζούσα όπως όπως
μα θα τα πνίξω τώρα πια όσα με πνίγανε
και θ’ αγαπήσω τη ζωή ποικιλοτρόπως...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2009