Απάτρια Εδάφη

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Αφιερωμένο στο Γιώργο από το Ελσίνκι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περιπλανιέμαι άσκοπα σε απάτρια εδάφη.
Μες στο μυαλό μου τιργυρνά η πόλις του Καβάφη.*
Πόσο πολύ θα ήθελα στα πάτρια να γυρίσω.
Αυτά που πίσω άφησα δεν θέλω ν’ αντικρίσω.

Φεγγάρια θαλασσόφερτα σας έχω πια ξεχάσει.
Αυγούστου μέρες ειν’ εδώ μα έχει χειμωνιάσει.
Η κάθε νύχτα έρχεται με χιόνι και με κρύο.
Η μοναξιά που αισθάνομαι ανήμερο θηρίο.

Ολόγυρα μου άνθρωποι που δεν καταλαβαίνω.
Ήθελα τόσα να τους πω και τελικά σωπαίνω.
Καρδιά μου ερωτεύτηκες πλάσμα αγγελικό.
Απρόσμενη η κατάληξη, το τέλος τραγικό.

Ο ουρανός είναι μουντός οι νύχτες ατελείωτες.
Οι σκέψεις μου νοσταλγικές οι μνήμες αναλλοίωτες.
Και κάπως έτσι ξέμεινα σε απάτρια εδάφη
Σκούρια γεμάτο το παρόν, οι θύμησες χρυσάφι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2009