Σβήσματα από ένα παρελθόν

Δημιουργός: mellorine, Ιωάννα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι άνθρωπος, γι' αυτό και κάνω λάθη
Δεν έχω πει το αντίθετο ποτέ
Είμαι άνθρωπος, γι' αυτό και αναγνωρίζω
Στα δάκρυα που έχυσα το σφάλμα μου.

Θα είμαι πάντα εδώ, εγώ πάντα για σένα.
Όταν πίσω κοιτάξεις μια στιγμή θα με βρεις
εκει
....
Για σένα

Μη νιώθεις μόνη γιατί ξέρω πως είναι

Γύρω σου παντού οι φίλοι και εσύ πιο μόνη από ποτέ
Και το χαμόγελο που τα χείλη σου στολίζει
Ειναι πιο ψευτικο από εκείνο το προηγούμενο
Που η ψευτιά του σου σχίζει την καρδιά.

Κοιτάζω γύρω κι όλο κάτι μου λείπει
Κι αυτό το κάτι πάντα εισαι εσύ
Ένα κομμάτι έχει χαθεί από μενα
Ένα κομμάτι που ονομάζεται ψυχή.

Γιατί για ένα λάθος να σβήσουμε όσα ζήσαμε;
Γιατί να γίνω μια σκιά στο χάρτη του μυαλού σου;
Τις νύχτες γιατί το υγρό το μαξιλάρι μου να ψυθιρίζει σιγανά το όνομά σου;

Άμα ήμουν θεά όλα θα τα γυρνούσα
Όμως δεν είμαι θεά και δεν μπορώ να αλλάξω πολλά
Μόνο εμένα σου δίνω να με πλάσεις ως θέλεις
Γιατί είμαι άνθρωπος
Και τίποτα πιο πάνω.[/align][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2009