Σαν την βροχή που έρχεται και φεύγει Δημιουργός: eisai_enas_ap_mas, ~♥~ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Χρόνια τώρα περίμενε το φιλί του...τις ξύπνησε όλες τις αισθήσεις..τελικά ο έρωτας έρχεται σαν την βροχή...
Με το άγγιγμα τους ένιωσε μια ζέστη να την κατακλύζει...
Χρόνια ζούσε για αυτήν ακριβώς την στιγμή...το δυό σώματα πάλευαν για ακόμη μια φορά..
Το φεγγάρι κουρασμένο είχε ακουμπήσει πάνω στη θάλασσα για να ξεκουραστεί.
Χαμογέλασε βλέποντας το μικρό σπίτι απέναντι απ την παραλία..Φιλοξενούσε μέσα του έναν έρωτα..Ήξερε πώς ανάμεσα στους τοίχους του δυό πυρπολημένα κορμιά έλιωναν και γίνονταν ένα..Μαζί και οι ψυχές τους..Στήνανε χωρό,χόρευαν γύρω τους,ενώνονταν,έλιωναν απ την ζεστή ατμόσφαιρα γύρω και γίνονταν μια ψυχή..ένα σώμα..
Ήξερε πώς θα ήταν και η τελευταία φορά..Πώς ήταν μάταιο..Είχε δεί χιλιάδες ηλιοβασιλέματα μόνη της..Ο ήλιος βοτούσε στο τίποτα και εκείνη στην μοναξιά..Ήξερε..Η ευτυχία είναι στιγμές..μόνο στιγμές..κι αυτές κλεμμένες.Η αδυναμία της να τον κερδίσει ήταν γραμμένη στον αέρα που ανέπνεε,συμπήρωνε εκείνη την βροχή...με τα δάκρυα της.Πώς μπόρεσε;; Δίκαιη η τιμωρία.
[I] Τελικά κάποιοι άνθρωποι ξέρουν να πέζουν καλά το ρόλο τους...Πώς μπόρεσα να δεχτώ κάτι μισό για μένα;;Γιατί προσπάθησα να κρατήσω στις χουφτες μου κάτι ,που ήξερα ότι θα μου δώσει μια ψευδαίσθηση δροσιάς και μετά θα με αφήσει πιο διψασμένη από πριν,με τα χείλη ξερά και την καρδιά στεγνή;Πώς άντεξα να αγαπήσω κάτι που εν γνώση μου δεν μου ανήκε..;;Πώς μπόρεσα να περάσω για αγάπη ένα πάθος;[/I] αναρωτήθηκε,καθώς έσβηνε στα χέρια του Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2009 |