Σ' ένα βλαμμένο δρόμο

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

"Με το δεξί να μπω να μην χαλάσω, Τη στολισμένη ετούτη σας γιορτή, Αύρα ζεστή σα σκέψη να περάσω Και να χαθώ σα δάκρυ στη βροχή¨¨

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

"Κάποτε τα όνειρα μένουν… κάποτε η ζωή τ’ αλλάζει (όπως το βλέμμα σου) Όταν μέσα στα κουρασμένα μάτια της ζωής θα δεις την αγάπη να χορεύει με τη συνήθεια αντίκρυ τότε μόνο θα καταλάβεις την αξία της πρώτης και την αχρηστία της δεύτερης, μέχρι τότε καλή τύχη…"


Σε μια σκέψη από το χθες, απόψε πως βουλιάζω
Ανακατώνω τον καιρό κι ύστερα ξαγρυπνώ
Να βγω πιο πάνω δε μπορώ, αλήθεια ή διστάζω
Κι έτσι χαμένος και μικρός, το χρόνο σπαταλώ

Πότε με τη τύχη μου, τα βάζω και θυμώνω
Κι άλλοτε με τη θλίψη μου, που όλο με κοιτά
Κι όσο αφήνω την καρδιά τόσο την ανταμώνω
Όταν ή νύχτα ξαμολά, τα μαύρα της σκυλιά

Διαβάτης είμαι μάτια μου, σ’ ένα βλαμμένο δρόμο
Στο ίδιο σημείο βρίσκομαι, όσο κι αν περπατώ
Τον άδειο σάκο μου βαστώ, στον ένα μου τον ώμο
Στον άλλο την βλακεία μου κι ένα βαρύ καημό

Πώς να χωρέσω μες στο φως, έτσι που πάντα σβήνω
Και πώς να αντέξω τη ζωή, που όλο θέλει φως
Λίγο απ’ το χθες όπου πατώ, παράξενα αφήνω
μα το μαζεύω κάθε αυγή, κρύος και σκυθρωπός

απ’ τους ανθρώπους μονάχα, κρατάω την σκοτούρα
το βλέμμα που λαβώθηκε και πώς να γιατρευτεί
στης μοίρας που χαμογελά, ξαπλώνω την καμπούρα
και περιμένω μαγικά, να αλλάξει η ζωή

όπως η θάλασσα σκορπά, τα λόγια της στα βράχια
κι όλες οι λέξεις γίνονται πάνω τους χαρακιές
έτσι χορταίνω να μισώ και ν’ αγαπάω τάχα
τα λόγια που σου χάριζα, κάποιες θολές βραδιές

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2009