Πολύχρωμος Τσόμσκι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Πολύχρωμος Τσόμσκι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Πολύχρωμος Τσόμσκι</b><p>Δημιουργός: MARGARITA<p><i> Καλημέρα στιχοπούλια...Τσόμσκι είναι το όνομα του ξένου σώματος εντός μου..μια που ήταν Αμερικάνικης προέλευσης είπα να του δώσω όνομα αντικαθεστωτικού...φιλιά σας</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[I]Οκτώβρης 16 2001 ημέρα Δευτέρα - Οκτώβρης 16 2009 ημέρα Παρασκευή<br />
<br />
Ο Τσόμσκι έχει γενέθλια σήμερα 16 Οκτώβρη, γίνεται 8 χρόνων. Όταν είπα <br />
θα κάνω πάρτι, είπε με ύφος «τι πάρτι ρε μάννα έτσι το λέγανε στην εποχή σου» <br />
ναι! στην εποχή της νόνας μου σουαρέ και στην εποχή της μάνας μου γιορτή, <br />
τώρα πως το λένε ρώτησα. Πάμε για χαβαλέ με ποτάκι και τα σχετικά απάντησε <br />
και μου έκλεισε το μάτι. Σταθερή και αμετακίνητη στα θέλω μου άρχισα <br />
να οργανώνω ποιους θα καλέσω, αν θα μείνουμε σπίτι ή θα βγούμε έξω. <br />
Οι νονοί του δεν θα έρχονταν μια και καθημερινά φυτεύουν πολλούς Τσόμσκι <br />
μα έπρεπε αν μη τι άλλο να τους θυμίσω τα γενέθλια του βαφτισιμιού και πόσο πολύ <br />
τον πρόσεχα. Όλα όπως μου είπαν τα έκανα. Δίαιτα χαμηλά λιπαρά, σαλάτες φρουτάκια <br />
και ψαράκι. Εκεί που με παίδευε ήταν με το τυρί. «Τυρί είναι αυτό ρε μάνα ή διαφάνεια πλαστική;» <br />
Μόλις έλεγε την λέξη διαφάνεια κλεινόμουν στο μέσα μου. <br />
Θυμόμουν μια διαφάνεια, διάφανη,. που έγραψα και την έδωσα να προβληθεί <br />
μόνο για τα μάτια του «με άφησες να σε αφομοιώσω εντός μου – ψυχή - αίσθηση-» <br />
ε! αυτή την διαφάνεια την ακύρωσε δίγραμμα και έγραψε επάνω «άσχημος δρόμος» <br />
υπονοώντας «κτήση- κατάκτηση». Ωχ! είπα δρόμος και παθαίνω κάτι τι σαν πάω <br />
σ αυτόν τον δρόμο που γεννήθηκα. Νομίζω πως με καταπίνει. Που μείναμε λοιπόν; <br />
Α! στο πόσο τον φροντίζω. Και το κολύμπι του στη πισίνα μισή ωρίτσα και το περπάτημα <br />
του αγκαλιά μου άλλη μισή και ποδήλατο. Κανονικό με ταχύτητες <br />
το καλοκαίρι και στατικό το χειμώνα γιατί το χιόνι φθάνει ένα μέτρο. Είπα χιόνι <br />
και θυμήθηκα τι έγραψα ένα Δεκέμβρη με το χιόνι ένα μέτρο. Οι νονοί του είναι τρεις, <br />
ένας ο μεγαλύτερος τον αγαπάει ή σωστότερα τον πονάει. Ο δεύτερος νεώτερος νονός <br />
ο Τσόμσκι ούτε που θέλει να τον δει αν και του λέω ότι τον γρασάρισε πιο καλά, τον λάδωσε ήθελα να πω. <br />
Ο τρίτος ο νεώτερος νονός ο Τσόμσκι τον αγαπάει πάρα πολύ αλλά εκείνος <br />
τον αγνοεί χαμογελώντας. Λοιπόν πρέπει να κάνω μια λίστα με απαγορευμένες λέξεις όπως αγάπη, <br />
χιόνι, δρόμος, ανοχή, αντοχή, γνώση, σοφία ή σοφία και γνώση ήταν, θα θυμηθώ. <br />
Α! και ποδήλατο. Ναι, ναι ποδήλατο. Πέρσι στις 15 Ιούνη εκεί που έλεγα όλα καλά, έμαθα <br />
για το ξεπούλημα. Το κινητό μου κτύπαγε δαιμονισμένα αλλά εγώ δεν ήθελα να απαντήσω <br />
γιατί όταν έχεις θυμό δεν ωφελεί. Οποιοσδήποτε μπορεί να θυμώσει-αυτό είναι εύκολο. <br />
Αλλά το να βγάλεις το θυμό σου στο σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό, τη σωστή στιγμή, <br />
για το σωστό λόγο και με σωστό τρόπο- αυτό δεν είναι εύκολο από το τηλέφωνο <br />
το γαμημένο. Πήρα λοιπόν ένα μήνυμα για τη γνώση της σοφίας ή της σοφία <br />
της γνώσης έλεγε, για ανοχή και αντοχή επιλεκτική και άλλα τέτοια. Κτύπησα κόκκινο. <br />
Πήρα το ποδήλατο μου και βγήκα στο δρόμο μου που έτρεξα την ζωή μου και που τώρα <br />
με κατάπινε και με δάκρυα άρχισα την διαδρομή προς βουνό μεριά. Όταν είδα το σκύλο <br />
ήταν αργά. Για να μην τον πληγώσω το έριξα πάνω στο πεζοδρόμιο. Έσκισα το γόνατο μου. <br />
Τέσσερα τα ράμματα και δυο βδομάδες αλλαγές. Τότε είπα πως δεν θα ανεβώ ξανά στο ποδήλατο κλαίγοντας. <br />
Ξέφυγα όμως ρε γαμώτο αυτή η έξυπνη καρδιά μου παρασύρθηκε ξανά. Είναι γιατί μπορεί να δει τα αληθινά, <br />
η ουσία δεν είναι ορατή με γυμνό μάτι. Λοιπόν το αποφάσισα. Θα κάνω το πάρτι έξω. Θα αρχίσω σε ένα ταβερνάκι <br />
τον Ιανό (ξέρεις αυτόν που έχει δύο πρόσωπα)δίπλα στο ποτάμι στα Τρίκαλα, μετά θα τον πάω για ποτό <br />
σε κανένα μπαράκι στα Μανάβικα και μετά σε ρεμπετάδικο να χορέψει ζεϊμπέκικο χορό της ψυχής, της ανάτασης <br />
και του πόνου. Όχι της λήθης και της επιλεκτικής μνήμης. Εκείνη την μέρα όλα <br />
θα του τα επιτρέψω. Α! και παγωτό τρεις μπάλες, σοκολάτα. Μη, μην τολμήσετε <br />
να πείτε τίποτα. Για το παγωτό πείτε ότι θέλετε, για την γεύση σοκολάτα είναι το μη, <br />
μια και αρκετοί το συνδυάζουν με «στέρηση» ξέρεις τώρα (εδώ σας κλείνω το μάτι) <br />
λοιπόν θα του τα επιτρέψω όλα γιατί το αξίζει. <br />
Γιατί η γέννηση του με έκανε να αισθανθώ ξανά με τις αισθήσεις τις άλλες και όχι <br />
με του μυαλού και του κορμιού. Τι δεν ξέρετε ποιες είναι αυτές οι αισθήσεις; <br />
Του ερωτισμού. Του ερωτισμού ψυχή-αίσθηση. Κάτι σαν να κρατάς αγκαλιά το εγγόνι σου <br />
στο δρόμο και να περπατάς γεμάτος. Κάτι σαν να ρουφάς ηδονή από μια ματιά.  <br />
Κάτι σαν να χαίρεσαι την συντροφιά κάποιου και να σου φθάνει. Να μην θέλεις τίποτα άλλο <br />
από αυτόν. Ναι! Ναι! εύχομαι να το νοιώσετε και να μην μετανιώσετε <br />
και ας σας ακυρώσουν…. <br />
<br />
Φιλιά ακριβά Τσόμσκι μου<br />
<br />
Σ΄ αγαπάω….διεψευσε τους.....άκου έχεις άλλα δύο χρόνια ζωή!!!!!!!!<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2009</td><td valign=top></td></table><br />