Αριθμητική

Δημιουργός: Dimitra3

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είπες ένα, δυο, τρία.
Ως να μετρήσεις στο τρία.
Έρχομαι.
Βήματα αργά.
Ξενυχτισμένα.
Καπετάνιος στο ασημένιο καράβι.
Μέσα στο μπουκάλι.
Πάνω στη βιβλιοθήκη.
Μάτια από βροχή.
Ρόδινα σ΄ αγαπώ και
μωβ φοβάμαι.
Μετράς ξανά.
Ένα, δύο τρία.
Πέτρινα πανιά.
Ποιος άνεμος θα τα κουνήσει;
Εγώ. Έεεεεενα…
Ποια καταστροφή θα τα απολιθώσει;
Δύυυυυυο.
Ποια θάλασσα;
Τρίιιιιια.
Σε περιμένω.
Απ΄ το φινιστρίνι
βλέπω ειδήσεις.
Απέναντι από τη βιβλιοθήκη.
Σπάω το γυαλί.
Με το ένα.
Γιατί;
Με το δύο.
Πως;
Με το τρία;
Τώρα!
Χέρια ματωμένα.
Κόπος, χρόνος, έγνοια.
Έγραψα σύνθημα.
Μετράω στιγμές.
Καταπίνω ατέλειωτες ώρες.
Ψάχνοντας.
1,2,3.
Βυθίζομαι.
Όχι σε νερό.
Σε χρώμα.
Στην παλέτα.
Στο κόκκινο.
Στο κίτρινο.
Πασαλείβομαι.
Χωράω.
Κάπου, μακριά.
Στη νύχτα σου.
Στην πετρωμένη σάρκα σου.
Επιδερμίδα λευκή.
Ένα.
ʼγνωστη στο κρύο.
Δύο.
Σώμα γυμνό.
Τρία.
Στην εγκατάλειψη.
Με το ασημένιο καράβι ταξίδεψα
σε ψεύτικους καιρούς.
Ο χρόνος τελειώνει.
Απαντήσεις δεν έχω.
Θα μηδενιστώ στο κουίζ της ζωής.
Με το πέτρινό μου καράβι.
Στάθμευσα σε λιμάνια ξένα.
Αρόδο,
τα ρόδινα σ΄ αγαπώ και
τα μωβ φοβάμαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2005