Το χρώμα της Αυγής(δεσμευμένο για μελοποίηση)

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δρομολογούσες με το χτες, τ’ ανήκουστα του χρόνου
σηκώνοντας στα πέλαγα, τα μαύρα τα πανιά,
σκούπισες τις σταλαματιές του αρχέγονου του φόνου
να μπερδευτούν οι άνεμοι, μη βρούνε το φονιά

Μα για φοβίες πήρανε τις τόσες συστολές σου
και τη ζωή σου κάρφωνες με Σταύρωσης καρφιά,
με νύχτα αραχνοϋφαντη βάψανε τις στολές σου
να μοιάζουνε με ορίζοντες, σε δύσης συννεφιά

Κι αποδομούσες το άβατο, κραδαίνοντας στιλέτο
λικνίζοντας το ανώφελο της τόσης σου ερημιάς
με τα σπαθιά στα χέρια σου, με τους σταυρούς στο πέτο
ψάχνεις να βρεις ναυάγια σε πέλαγα βρωμιάς

Δεν είναι οι αρυθμίες σου, που χρόνια σπαταλήσαν
μα ούτε κι οι ανέφελες της πίκρας σου ιαχές,
που δεν σε απελευθέρωσαν, που τα δεσμά δεν λύσαν,
είναι που ψάχνεις τα έναστρα, σε μπόρες και βροχές!

Διλλήματα απ’ τα χείλη σου, πάγωσαν το φιλί σου
το «Αντίο» σου το τέντωσες, και σπάσαν οι χορδές
θόλωσαν τα πηγάδια σου, αστόχησε η βολή σου,
και τ’ αγαπώ σου γίνανε της λησμονιάς σου ορδές

Πώς να το αντέξεις τόσο φως που ζούσες στα σκοτάδια
πώς να ντυθείς τους ήλιους του, που η νύχτα είναι βραχνάς
πως ν’ αντικρίσεις του έρωτα τα μαύρα τα σημάδια
που όταν γι’ αγάπη μίλησα, μου είπες πως ξεχνάς!

Δεν ξέρω ποια ετοιμόρροπα Σάββατα θα οπλίσω
νήμα που να ‘βρω για υφαντά, της Άνοιξης προικιά,
με ποιας τσιγγάνας βότανα τα μάγια να σου λύσω
που σ’ έδεσαν πισθάγκωνα της μοίρας τα φρικιά

Μα ένα μονάχα θα σου πω, κι αν θέλεις πίστεψέ το,
στο λιακωτό της άβυσσου, ποτέ μη ξαναβγείς.
Δέντρο να πάρεις του έρωτα, στη δύση φύτεψέ το,
αν θες να δει η αγάπη μας το χρώμα της Αυγής

8.12.09

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2009