Κόκκινη γραμμή

Δημιουργός: stigmi

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεκαεννιά του Μάη ειναι γιορτη
σαν καθε χρονο αυτη τη μερα τη γιορταζω,
μα ξεμεινε η καρδια απ το γιατι
κι εχασα χρονια το μαραζι να κοιταζω.

Ηρθες ξανα και μου πες "χρονια σου πολλα"
κι ενα στιλέτο μου έφερες για δωρο ασημένιο
που μου το καρφωσες βαθιά μες την καρδιά
και εκανα οιστρο της ζωης τον τρόμο.

Στην εκκλησία πηγα πολύ πρωί,
στην Παναγιά κι αναψα ενα κερακι
δάκρυσα παλι σαν εκανα μια ευχη,
μηπως και βρω παλι τη χαμενη μου ψυχη.

Με γρατζουναω μηπως ξεφυγω απ το κακο,
σαν να κοιμαμαι και δεν ξυπνησα ακομα
μα συνεχιζω,νυχια μπηγω και ας πονω,
και ας τρεχει το αιμα κοκκινο στο χωμα.

Και με παλευω να κοιταξω την στιγμη,
τ άδειο δωματιο να γεμισω οπως πρωτα
μα ειναι τα ματια μου σαν κοκκινη γραμμη
και εχει η ντροπή ακριβοπληρωμένο χρώμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2005