Για τον καινούργιο χρόνο / Έτσι θάναι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα ξέρω πως με τις απλές
Παιδιάστικες χίμαιρες αυτές
Κάτω απ’τα πανάρχαια άστρα που οι αιώνες περνάνε
Πλάι στ’ανεμιζόμενα δέντρα και πίσω δεν γυρνάνε
Μπρός στις χίμαιρες αυτές οδύρεται το κοιμητήρι
Ολη η ευτυχία των ζωντανών σφυρηλατιέται
Σε τούτο της ζωής το εργαστήρι
Ας πιούμε λοιπόν,ας πιούμε και μείς με τους άλλους
Για τον καινούργιο χρόνο δυο χιλιάδες τόσα ,όλα τα καλά
Κι όλα τα ευλογημένα ,έξω απο ταραχές,αρρώστιες και θανάτους
Κι αρρώστια και ταραχή το ξέρουμε είναι επι θύραις τόσο ασφαλή
Αλλά τι χάνουμε ας πιούμε
Ας πιούμε και ας πούμε
Για τον καινούργιο χρόνο όλα τα καλά..........





Άσπρο θάναι το σπίτι μας και θάχει
Λουλούδια στα παράθυρα πολλά
Κάθε στιγμή δεν θάναι πλέον μια μάχη
Η ζωή κάθε στιγμή δεν θα χαλά

Θα μάθουμε να ευτυχούμε
Θα ξαναδιδαχτούμε τη χαρά
Δεν θα ντρεπόμαστε για αυτήν δεν θα ζητούμε
Συγνώμη ταπεινά κάθε φορά

Θα ξέρουμε να ζούμε οπως ξέρει
Κάθε δέντρο που δεν σκέφτεται πως ζεί
Το χώμα,η πέτρα ,το νερό,το αγέρι
Φίλοι μας θάναι και θα οδεύουμε μαζί

Εμείς κι ο κόσμος θε να δώσουμε τα χέρια
Δεν θάμαστε δυό κόσμοι χωριστοί
Οι άνθρωποι εδώ κι απάνω εκεί τ’αστέρια
Εκείνα σκιάχτρα κι εμείς γονατιστοί

Εμείς κι οι άνθρωποι θάμαστε σαν ένα
Η ζωή των άλλων θάναι ζωή του καθενού
Ο κάθε θάνατος θάναι και μια γέννα
Σταλαγματιές στην αγκαλιά του ωκεανού

Δεν θάχουμε στο σπίτι μας τον τρόμο
Και θάχουμε μες στην καρδιά μας σιγουριά
Όταν ακούμε βήματα στο δρόμο
Θάναι περίπατος όχι άρβυλα βαριά

Δε θάχουμε μες στη καρδιά την αδικία
Και θάχουμε πα στο τραπέζι μας ψωμί
Οταν φωνάζει η γειτονιά και η πολιτεία
Θάναι χαρά και γέλιο όχι λυγμοί

Οταν φωνάζει η πολιτεία κι όλη η χώρα
Δε θάναι απελπισιάς φωνή σερτή
Θάναι πλατιά κραυγή τροπαιοφόρα
Θάναι αψηλό τραγούδι και γιορτή

Έτσι θάναι το σπίτι μας και λέω
Νάχει και λίγη θάλασσα μπροστά
Να πάψω πια να την καλώ και να την κλαίω
Να σβήσει πια ο καημός που με βαστά

Έτσι θα γίνουν όλα ,η ζωή το λέει
Λέει πως ξανανθίζουν τα κλαδιά
Πως θάναι πάντα σύντροφοι κι ωραίοι
Οι ανθρώποι που αγαπήσαμε αληθινά

Έτσι θα γίνει,κι αν γραφτήκαν στίχοι
Θολοί απο δάκρυ ας σβήσουν στο γιαλό
Τους ρίχνω απ’της Αμμόχωστος τα τείχη
Στη θάλασσα που μου γελά και της γελώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2009