Σαμουράι-μοναξιά στο τετράγωνο

Δημιουργός: ΥΓΡΟ ΠΥΡ

Αφιερωμένο στο Νικόλα Ασιμο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τ`αρνητικό του κόσμου πήρε φως
Άσπρα και μαύρα τα τετράγωνα στο βάθος
Στο πρώτο κλάμα του πολλά γιατί και πως
Κι έτσι μαθαίνει τις κινήσεις λάθος

Πνιγμένος που σε πιάνει απ’ τα μαλλιά
Στα στήθια του φυσάει φωτιά και λάβρα
Σαν ίσκιος σε μια απέραντη σκιά
Αποξαρχής εδιάλεξε τα μαύρα

Το Αλογάκι του τραβάει το σκοινί
Το Πιόνι του κανόνες δεν γνωρίζει
Αλλεργικός στο Χέρι που Κινεί
Κι αντίθετος στο Πνεύμα που Ορίζει

Σ` αυτόν τον κόσμο που ο Ένας δεν χωρεί
Που τα Καλύτερα Παιδιά ζούνε στην τσίτα
Καρέ-καρέ σαν Σαμουράι αποχωρεί
Εις το τετράγωνο η μοναξιά κι η ήττα

Με περιτύλιγμα αγάπη αληθινή
Απ’ τη Βασίλισσα ζητάει ένα ψέμα
Του είν` αρκετό τι γράφει απ’ έξω το κουτί
Από ένα τίποτα κρατιέται απελπισμένα

Απ`το ταβάνι κρεμασμένη μια θηλιά
Το τέλος ήρθε με το βραδινό το τραίνο
Στου τελευταίου τετραγώνου τη γωνιά
Δες πως ζαρώνει σαν αγρίμι κυκλωμένο

Μην απορείς γιατί χυμάει στο Βασιλιά
Και ας το ξέρει πως εκείνος θα τον «φάει»
Έτσι ξηγιούνται όλα Αλλιώτικα Παιδιά
Όταν το Πιόνι τους δεν έχει που να πάει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2010