ερωτας θνησκων

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Tην πορτα να ανοιξεις,
σιγα προσεκτικα,
μην φυγει η ζωη μου,

κι ο πολυελαιος να θροισει
στον αερα που θα μπει.

Ο ηλιος να κρυβει λαφυρα,
μακρια στις καταπρασσινες πλαγιες
ετουτης της μικρης γιορτης.

#

Εφυγε το ανθος της στιγμης
μαραινεται κρυφα ο εσπερινος,
κι εγω απομεινα,
να σου χαριζω πανσεληνους.

Σιγα να τρυπωσει η ανοιξη
σε τουτο το αγιο ρημαδιο.

Και οι καθρεφτες μας,
να χασουν τα σεντονια
που τους κρυβουν.

#

Σαν μια γλυκια καλοσυνη,
σαν ευωδια δεμενη
με κορδελες.

Δεν εχω χρονο να μεγαλωσω αλλο.
Οτι εχω ακομα να σου δωσω,
κρυβεται πισω
απ΄τα κλειστα παραθυρα.

Κι αν ο αερας..
την σκονη φυσηξε απ ΄την ψυχη.
Κι αν η ψυχη φωλιαζει ακομα
μες τα τρομαγμενα σου ματια..

Ν΄ανοιξεις σιγα,
...προσεκτικα,
...μην φυγει η ζωη μου[I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2010